Ορθοδοξία...<<...μείζον,δε, τούτων, αγάπη εστί...>>

Απέραντο απέριττο... Πολλά έχουν ειπωθεί..και καλά και κακά...παλαιονεοδιχασμοί και κρίσεις... Ένα είναι σίγουρο: Βυζάντιο και Ορθοδοξία, άρρηκτοι πυλώνες του Ελληνισμού, επί χίλια και πλέον έτη, λειτούργησαν ως κυμματοθραύστες των νομαδοσκηνιτών μογγολοβαρβάρων, επ' ωφελεία του ''Δυτικού πολιτισμού''... Όποιες κι αν είναι οι αντιρρήσεις...σκεφθείτε τούτο μόνον..πώς θα ήταν η Ευρώπη, αν η Πόλη είχε αλωθεί τον έκτο αιώνα μ.χ. ; Ποία θα ήταν η πορεία της Ευρώπης αν τα βαρβαρικά σλαβομογγολοτουρανικά ορδοστίφη είχαν παγιώσει την κυριαρχία τους ενωρίτερον...; Ορθοδοξία λοιπόν...με τα ιστορικά της λάθη και παραλείψεις...Για όσους πίστευσαν, η Χριστοκεντρική βιωτή παρέμεινε αλώβητη..

Ο Θησαυρός των Αθηναίων...

Ένα από τα πολλά αφιερωματικά έργα των αρχαίων Ελληνικών πόλεων. Φόρος τιμής στο Πανελλήνιο θρησκευτικό πηνίο απανταχού των Ελλήνων, τους Δελφούς. Σε μία εποχή όπου ο συγκεντρωτισμός της εξουσίας σε ένα θεοποιημένο μονάρχη αποτελούσε τον μοναδικό λόγο ύπαρξης των λαών, οι Έλληνες εγκαθίδρυαν τον πρώτο παγκοσμίως ''Ο.Η.Ε.''...το κοινόν των Δελφών, την αμφικτυονία τους...''Ο Δίας ελευθέρωσε δύο αητούς,έναν ανατολικά και έναν δυτικά...εκείνοι μετά από πέταγμα αρκετών ημερών επανασυναντήθηκαν στην σημερινή τοποθεσία των Δελφών...ο Δίας αποφάσισε ότι αυτό το σημείο ήταν... Ο ΟΜΦΑΛΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ..''

Παρθενών...η Θεοσέβεια στην πράξη..

Το όγδοο θαύμα του κόσμου..για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία, το βαθύτατο θρησκευτικό συναίσθημα απαντά τους νόμους της επιστήμης, με σκοπό να αποδείξει ένα και μόνο πράγμα: ότι Θεός και επιστήμη αποτελούν τις πλέον αλληλοπεριχωρούμενες αξίες της ζωής..

Μεσολόγγι...η πανσέληνος της Επανάστασης..

Μεσολόγγι... 10 Απριλίου 1826.. δέκα χιλιάδες παππούδες και γιαγιάδες μας, χρωτίζουν με το ερυθρό της φλέβας τους ολάκερη την λιμνοθάλασσα. Δέκα χιλιάδες ψυχές, οι απόγονοι των οποίων θα μπορούσαν να είναι εγώ.. εσείς.. αν είχαν επιβιώσει.. <<..ο Πετροφίλης σκοτώνει την νέα γυναίκα του κι ο Χεινόπωρος την όμορφη αρραβωνιαστικιά του για να μην πέσουν στα χέρια των οχτρών, κι έπειτα ρίχνονται πάνω στους Τούρκους και πεθαίνουν.. ο Παπά-Καψάλης βγάνει τις πιο νέες στα παράθυρα της μπαρουταποθήκης για να τις δουν οι οχτροί να μαζευτούν.. συνάζουνται από κάτου σαν το μελίσσι.. Ο Καψάλης μ' αναμμένο το δαδί ζυγώνει τα μπαρουτοβάρελα ρίχνει μια τελευταία ματιά σε φίλους και σηκώνει τα μάτια του ψηλά...''Μνήσθητί μου Κύριε!.. και βάζει φωτιά..

Μεσολόγγι.. η άσβεστος υψικάμινος της Ελευθερίας..το απαράγραπτο χρέος μας προς αυτούς..